#TFOA 22: Off-topic – What’s in a Name ?

[This off-topic post is about the rather unfortunate choice of name for this project. Apparently, TFOA stands for Things Falling Off Aircraft]

Guillaume Van der Stighelen zal TFOA wel geen Heldenmerk vinden, en eerlijk gezegd ik heb er niet echt bij stil gestaan. Ik zocht iets kort en omdat het voor ‘reading/writing’ was, stoorde het me niet dat het nogal moeilijk bekt. Dat het bovendien een bestaand acronym is, ontdekte ik pas toen ik voor het eerst Google raadpleegde om te zien of die al langs de blog gepasseerd was.

Dingen die van vliegtuigen vallen, terwijl die in de lucht hangen – ik had er eigenlijk nog nooit aan gedacht dat dit zou kunnen, behalve het neerstorten op zich uiteraard.

En toch is er een overeenkomst met mijn onderzoek. Ik stel vast dat weinig verenigingsmanagers alsdusdanig aan verenigingsmanagement denken, als je hen over hun job aanspreekt. Verenigingen vliegen, of niet – dat er ook stukken af kunnen vallen, daar is niemand zich van bewust.

#TFOA 21 : The Value of Knowledge

Het boek Groene intelligentie van Daniël Goleman is een heel interessant boek voor wie met ‘milieu’ bezig is, maar het brengt ook andere inzichten, zoals onder meer dit:

“Informatie heeft een zelfstandige waarde; kennis vertaalt zich in marktmacht. Het wezen van transparantie zit hem in de overdracht van informatie van geïnformeerden op ongeïnformeerden. Door voorheen verborgen gegevens voor iedereen beschikbaar te maken, verdwijnt het oneerlijke voordeel van verkopers ten opzichte van kopers. Economen hebben hiervoor vooral gedacht in termen van prijs, maar als we de waarde van producten uit laten stijgen boven prijs en kwaliteit, en ook de schadelijke dan wel gunstige ecologische effecten meerekenen, dan worden die vanzelf een marktkracht.”

En verder in het boek komt die transparantie nogmaals aan bod:

“Radicale transparantie verandert de regels van het spel in het bedrijfsleven. In een ecologisch intelligente economie worden managers betaald omdat ze aandelenkoersen maximaliseren door hun ontvankelijkheid voor het algemeen belang. Naarmate de marktkrachten maatschappelijke belangen en bedrijfsbelangen op één lijn weten te brengen, krijgt de commercie een nieuwe rol als gereedschap in dienst van ons collectieve welzijn.”

En het zal niemand verwonderen dat internet daar een belangrijke rol in kan spelen. In het boek laat Goleman zien hoe een project als GoodGuide (databank met informatie over voeding, gezondheid, milieueffecten,…) een radicaal transparante markt probeert te creëren.

#TFOA 20: Zelfregulering bij branche- en beroepsorganisaties

 

Verenigingsmanagementorganisatie Wissenraet Van Spaendonck deed in 2007 een onderzoek naar zelfregulering bij meer dan 120 organisaties. Het blijft een interessant document, alleen al omdat het een breed overzicht biedt vanverschillende vormen van zelfregulering, gekoppeld aan concrete getuigenissen van de respondenten over het belang, de impact en de perceptie ervan.

“De aanleiding is vooral geweest dat er behoefte was aan profilering van leden/vereniging en aan imagoverbetering.”

En met betrekking tot de perceptie nog even dit citaat:

“Het merendeel van de mensen is het eens met de stellingen dat zelfregulering de volwassenheid van de branche typeert, dat zelfregulering maatwerk is voor elke bedrijfstak en dat een klachtenregeling een goed middel is om problemen de baas te blijven.”

Link naar de studie (PDF)

#TFOA 19 : No Fits All Communication for Associations

Quoting for future reference “Web 1.0, Web 2.0 and Web 3.0 Simplified for Nonprofits”

“There’s no “One Fits All” communication tool or tool set anymore. Age, class, race, gender and location play huge roles now in how people want to receive information and calls to action from nonprofits. The good news is that all of these tools are now affordable for nonprofits (even mobile marketing tools!). It’s just a matter of keeping up and finding the staff time – and the right person on staff – to master Web 1.0, Web 2.0, and Web 3.0. Those nonprofits that do it best will be the most successful in sharing their mission and programs, creating social change, and securing and maintaining new donors.”

#18: Just the experience

Quoting for future reference Kerry C. Stackpole ‘ No Dues. Just the Experience’:

“If as some suggest, the world will turn away from the material and financial excesses of past decades, then surely the renewed human desire for revelation and fulfillment offers an unbounded opportunity for associations, professional societies and the philanthropic community to illuminate and elevate the experience of belonging well beyond dues.”

#17: In their face

Quoting for future reference  Seth Godin ‘ The new standard for meetings and conferences’:

“The new rule seems to be that if you’re going to spend the time and the money to see someone face to face, be in their face. Interact or stay home!”

#16: A world without associations

[Reading the article Vision for the Future of Associations, published in Associations Now (jan. 2010)]

Vier ‘association thinkers’ geven hun visie op hoe de toekomstige verenigingen er zullen uitzien.

Rebecca Rolfes heeft het over ‘The Open-Source Association’. Ze stelt vast dat verenigingen al altijd bezig geweest zijn met typische Web 2.0 – technieken zoals co-creatie, collaboratie en netwerking. Internettechnologie biedt tools om vlugger, flexibeler en beter in te spelen op nieuwe behoeften en opportuniteiten. Maar het blijft niet bij technologie – de grootste verandering heeft met de organisatiecultuur in zijn geheel te maken: om open-source vereniging te zijn moet men open zijn, op diverse vlakken.

“An open-source association acknowledges that there are smart people out there, but they don’t all work for you. Inviting them in expands the association in ways it will never be able to achieve through conventional means.”

Lisa Junker, hoofdredacteur van Associations Now, probeert zich een wereld zonder verenigingen in te beelden. Vooral het onderdeel over Networking zet aan tot nadenken. Zonder verenigingen, maar dankzij internet creëren individuelen communities en netwerken met capaciteiten die wij vandaag niet kunnen inschatten. Heel even durft ze te stellen:

“Or, just possibly, electronic communication will have advanced to the point where in-person meetings are considered superfluous.”

Het doet me denken aan de self-forming groups van Gammel waar ik het hier al over had. En om een of andere reden kwam de volgende metafoor bij mij op. Misschien kunnen we allemaal samen aan een mooie boot werken, en ervan overtuigd zijn dat die zal drijven, maar zullen we er ook maar ergens mee naartoe varen zonder kapitein? Blijft de vraag in hoeverre een vereniging een kapitein is.

#15: Association 2.0

[This post is about an article by C. David Gammel dealing with the way technological innovations on the Web may change associations. Although written in 2006, it maintains its relevance.
Source: Associations Now]

Het artikel Association 2.0 van Gammel dateert van januari 2006, toen het nog nodig was uit te leggen waarvoor Web 2.0 staat. De eerder voorzichtige bedenkingen over de invloed van nieuwe webtechnologieën op de aard van verenigingen blijven niettemin interessant.

“The challenge for associations is that their governance structures, which are primary vehicles for participation, cannot scale to embrace a significant portion of their members.”

En daar kan internet een oplossing bieden op voorwaarde dat het netwerk een duidelijke meerwaarde biedt. Metcalfe’s Law stelt dat de waarde van een netwerk exponentieel toeneemt in functie van het aantal deelnemers. Het komt er dus op aan specifieke diensten te ontwikkelen die door het gebruik ervan door de leden een aanwijsbare ‘added value’ creëren.

Een tweede les die Gammel trekt is dat verenigingen op een gezonde manier moeten leren omgaan met ‘self-forming groups’ die profiteren van de snelheid en lage kost van internet om acties op te zetten. Traditionele organisaties mogen de ogen niet sluiten voor deze nieuwe trends.

“[Die groepen] could be great allies for your organization if you approach them in the spirit of partnership and support, lending the strength you have as a national organization with comparatively deep resources. In this way you may disrupt your own organization rather than being disrupted by somebody else who sees and fills a need your members have. The key to working with these groups, however, is having the courage to let them set their own agenda with the association acting only as facilitator.”

Nota aan mezelf: nadenken over het concept van verenigingen als loutere facilitator.

#14: How to say stupid things about social media

Judit Lindenau brengt op haar blog Off Stage een vermakelijke hertaling naar verenigingsmanagement van een artikel in The Guardian “How to Say Stupid Things about Social Media”.

Ze besluit dat verenigingen de mogelijkheden van social media met twee handen moeten vastgrijpen. Omdat social media niet meer weg te denken is, maar ook omdat het inherent is aan verenigingen. De keerzijde is wel dat verenigingen neigen vastgeroest te zijn en onvoldoende open te staan voor vernieuwing.

“How much of our resources as associations are spent trying to immobilize that which will certainly morph along with the member demographics, the economy, legislation, and legal decisions? And of the new ideas associations do invent, how much time and energy is spent trying to institutionalize them, and make new ideas permanent?”

Er schuilt dus wel degelijk een gevaar voor geïnstitutionaliseerde organisaties.

“For associations, this also means that even the smallest group with the fewest resources can reach out to members and the public using tools which are easy to use and readily available.”

De vraag die we moeten beantwoorden is duidelijk.

“There’s the lesson association managers need to think about. What would happen if we all ran our associations as if they would need to be reinvented every 18 months or so?”

#13: Social Media, Risk and Policies for Associations

[This post is about an interesting whitepaper by SocialFish and Croydon Consulting on how associations deal with social media.
Source  (PDF)]

Wanneer er in Amerika over social media gesproken wordt in de context van verenigingsmanagement, valt het me telkens op hoe het enthousiasme over de impact en de mogelijkheden altijd gecounterd wordt door een zekere voorzichtigheid. Deze whitepaper vormt daar geen uitzondering op.

“Engaging in social media requires a shift in the way associations view themselves and their relationships with members. The shift is happening on a cultural, organizational, and individual level. Before committing resources to a social media program, associations want to know how to mitigate the risks while maximizing the rewards. The first step is to create a safe space for staff, volunteers, and  other stakeholders through clear, effective social media policies.”

Naast een duidelijke visie over hoe verenigingen dit best aanpakken, wordt in detail een voorbeeld van een ‘social media policy’ besproken. Hierbij wordt gewezen op mogelijke risico’s en maatregelen om die te vermijden. Dit neemt toch niet weg dat er een onvoorwaardelijk geloof is in de mogelijkheden van social media – meer nog dat het wel eens van essentieel belang zou kunnen zijn voor verenigingen in de toekomst.

“Perhaps the biggest risk of social media is the missed opportunity for organizations not participating or engaging poorly. Social media enables people to collaborate and form groups and to find information for free. Some associations may have their very survival at risk if they do not adapt to this changing landscape.”

Tot slot nog even de 8 stappen voor het opbouwen van social media capacity oplijsten:

“1 Monitor the social web for discussions about your brand and industry.
2 Understand your objectives for using social media.
3 Develop a social media strategy by prioritizing those objectives and applying your learning from monitoring in step 1.
4 Assess and mitigate your risks—include your legal counsel and insurance professional in the discussion.
5 Make sure your insurance coverage is appropriate for your social media activities.
6 Adopt the appropriate policies and guidelines.
7 Set up interdepartmental workflows for social media collaboration.
8 Educate your staff and volunteers.”